BetCity Krijgt Recordboete van €2,65 Miljoen voor Falen bij Jonge Speler
BetCity laat een jonge speler bijna €65.000 verliezen — en reageert met… een e-mail?
Serieus? Een 21-jarige jongen verliest in twee weken tijd €45.000. En wat doet BetCity? Stuurt een standaardmailtje.
Met een link naar ‘verantwoord spelen’. Alsof dat helpt als je al in een gokspiraal zit.
Pas als hij €64.000 heeft gestort — ja, zestigduizend vierhonderd euro — besluit het casino: “Oh, misschien iets doen?” Ze verlagen z’n stortingslimiet van €100.000 naar… €400. Alsof dat niet te laat is. Alsof dat niet een beetje lachwekkend triest is.
De KSA noemt het een “pijnlijk voorbeeld”. Ik noem het onverantwoordelijk. Want dit is geen ‘oops’-moment. Dit is structureel falen.
En het is niet alleen deze jongen. De toezichthouder keek naar tien jongvolwassenen — samen verloren ze meer dan een half miljoen euro. Zonder dat BetCity ook maar één keer persoonlijk belde. Geen gesprek. Geen check-in. Geen “Hé, alles oké?” Nee. Alleen maar automatische e-mails, alsof het een nieuwsbrief is in plaats van een reddingslijn.
Dan komt BetCity aanzetten met: “Maar stel nou dat-ie een cryptomiljonair is?”
Echt?
Van de tien onderzochte spelers had geen één een vermogen dat ook maar in de buurt kwam van “kan dit op”. En zelfs als dat wel zo was — sinds wanneer is verantwoordelijkheid afhankelijk van je bankrekening?
De KSA zegt het helder: risico is risico. Of je nu rijk bent of niet. Een gokbedrijf met een Nederlandse licentie draagt verantwoordelijkheid. Punt uit.
En dit is niet de eerste keer. Vorig jaar kreeg BetCity al een boete van €3 miljoen voor slechte witwascontroles. Nu komt er nog eens €2,65 miljoen bovenop — de zwaarste sanctie ooit voor het negeren van de zorgplicht.
Ze gaan bezwaar maken, uiteraard. Dat doen ze altijd. Maar tot de rechter uitspraak doet? Dan blijft de boete staan. En het signaal is al afgevuurd: de KSA is klaar met zachte maatregelen.
Michel Groothuizen, voorzitter van de KSA, zegt het zonder omwegen:
“We willen niet meer zien dat aanbieders hun zorgplicht zo veronachtzamen, zeker niet tegenover jonge spelers.”
En ik voeg eraan toe: als je wint met het verlies van anderen — vooral als die anderen amper volwassen zijn — dan verdien je geen licentie. Dan verdien je een schandaal.
Misschien is het tijd dat gokbedrijven zich realiseren: ze verkopen geen ‘entertainment’. Ze verkopen risico. En daar hoort verantwoordelijkheid bij. Niet een linkje. Niet een disclaimer. Maar menselijkheid.
